Nu je het vraagt (2010)

Van liedje tot litanie tot abc; in een waaier van versvormen legt Micha Hamel de puzzel van zijn leven. Geamuseerd en kritisch neemt hij de wereld om zich heen waar. Zo monstert hij aan het ontbijt ‘de Kaukasiërs die hier rondrennen’ en typeert hij zichzelf als ‘de koning van de koortsdroom die liever de rang van hansworst had gehad’. Hij worstelt met de grenzen die het alledaagse bestaan aan zijn verlangens stelt. De toon is uitgelaten, verdrietig en burlesk. Pregnante jeugdherinneringen worden afgewisseld met melancholische terzijdes. Hij maakt de balans op een neemt zijn leven de maat, onderweg gesterkt door zijn zelfbedachte adagium dat het ‘uit een diep dal goed klimmen is’.